Vanuit Italië bereikte ons het bericht dat de transfer van Marrit Jasper van Brescia naar Cuneo Granda Volley is bevestigd.
De club publiceerde op haar website het volgende bericht (vrij vertaald):
Vanwege de goede indruk die de 25-jarige nationaal team speelster Marrit Jasper maakte bij Banca Valsabbina Millenium Brescia is de eerste bevestigde toetreding tot het team van seizoen 2021/22 bevestigd: “Het dragen van het Cuneo-shirt is een belangrijke stap voorwaarts voor mijn carrière”
Zoals eerder gemeld zal de Volleyball Nations League dit jaar in een bubble worden gespeeld. Elk deelnemend land mag tot 20 spelers meenemen, maar als een speler eenmaal de bubble verlaat, is terugkeer niet toegestaan. De hele VNL zal zich afspelen in het Italiaanse Rimini en wel van 25 mei t/m 20 juni met de finales op 24 en 25 juni. De Nevobo is nog bezig om ervoor te zorgen dat het thuisfront de wedstrijden van de Volleybaldames wel live kan bekijken. Meer nieuws hierover volgt zodra we het hebben.
Na de VNL volgt het EK, maar dat begint pas op 15 Augustus, dus de Nederlandse speelsters hebben bijna 2 maanden geen wedstrijden en dat zal velen wat benodigde rust geven.
Op Yvon’s Instagram account lazen we maandag dat ze voor een jaar heeft bijgetekend bij Il Bisonte Firenze.
De uit Budel (Noord Brabant) afkomstige Yvon Beliën heeft tijdens haar internationale carriëre Duitsland, Italië en Turkije aangedaan en tekent nu voor het eerst een tweede keer bij dezelfde club bij:
De kogel is door de kerk: de Volleyball Nations League 2021 wordt in zijn geheel in de Italiaanse badplaats Rimini gespeeld van 25 mei t/m 25 juni.
Door het bubble-concept is de veiligheid vanwege de heersende Covid19-pandemie gemaximaliseerd. In principe worden de wedstrijden zonder publiek gespeeld. De Nevobo werkt nog aan het zichtbaar maken van de wedstrijden via tv of live streams.
De populaire badplaats Rimini ligt in het zuiden van de Povlakte, vlakbij het ministaatje San Marino en het toeristische Cattolica (met een van de grootste discotheken van Europe: de Baia Imperiale in Gabbica Mare).
Lonneke Slöetjes stopt definitief met topvolleybal. Na 302 interlands laste ze vanwege de Covid-19 pandemie een welverdiende pauze in en tijdens die rustperiode besloot ze dat die tijdelijke pauze een definitief einde wordt. De nu 30-jarige in Lichtenvoorde wonende Slöetjes, kiest hiervoor om bij haar familie te kunnen zijn. Lonneke is een van de meest succesvolle speelsters uit de Nederlandse volleybalgeschiedenis.
Lonneke in actie (klik op de foto voor een eerbetoon van de Nevobo aan Lonneke op Youtube)
De in Varsseveld geboren Lonneke Slöetjes (1,92m) speelde achtereenvolgens in haar geboortedorp, toen bij Longa’59 in Lichtenvoorde, toendertijd een van de topteams in Nederland. Na drie jaar Eredivisie vanuit haar woonplaats verhuisde ze naar Oldenzaal om voor Pollux te spelen, ook weer in de eredivisie. Met zowel Longa’59 als Pollux werd ze tweede in de Eredivisie. Het team van Martinus maakte in die jaren trouwens de dienst uit vanwege het met internationals gevulde team (iets wat de Nevobo na seizoen 2020/21 ook weer wilt gaan doen trouwens).
De diagonaal kwam daarna terecht bij het Duitse USC Münster en vervolgens bij het Italiaanse Busto Arsizio. Helaas was ze dat jaar geblesseerd en kon ze niet spelen vanwege een schouderblessure. Lonneke Slöetjes keerde toen terug naar Duitsland en speelde een jaar bij SSC Schwerin (2014-2015). Bij Schwerin kwam ze helemaal tot har recht en dat bleef niet onopgemerkt en een jaar later tekende ze bij een van ‘s werelds beste clubs: Vakifbank Istanbul.
Samen met de toenmalige bondcoach van Nederland, coach Giovanni Guidetti, won Lonneke in vier seizoenen twee keer de Champions League en twee keer het WK voor clubteams. Ze werd drie keer kampioen in de Turkse competitie en won ook nog twee keer de Turkse beker. Ze werd in de Champions League en in de Turkse competitie verkozen tot beste diagonaal. In seizoen 2019/20 verruilde ze Vakifbank voor het Italiaanse Scandicci, waar ze het na 1 jaar voor gezien hield. Getriggerd door de Corona-pandemie besloot ze om een korte sabbatical in te lassen om op adem te komen en eens goed na te denken over de toekomst, maar die pauze blijkt dus nu een definitief einde te zijn geworden.
Hoewel Lonneke in 2008 haar debuut maakte in Oranje op de Montreux Masters, speelde ze in 2009 en 2010 geen interlands, maar dat werd daarna wel anders! Vanaf 2011 t/m 2020 was ze een vaste waarde in de vrouwenselectie. Ze groeide naar een ongekend niveau en vanaf 2015 behoorde Slöetjes tot de beste aanvalsters ter wereld. Onder leiding van Giovanni Guidetti, bij zowel haar club Vakifbank als Oranje, werd ze de belangrijkste aanvalster van ons nationale team.
Oranje speelde de sterren van de hemel op het EK 2015 in eigen land en in het Rotterdamse Ahoy speelde het de finale tegen Rusland, wat voor 11.000 toeschouwers helaas toch iets te sterk bleek te zijn.
Maar de aansluiting met de wereldtop was gemaakt en enkele maanden later stonden de volleybaldames in de finale van het OKT voor de spelen in Rio de Janeiro. Wederom was Rusland te sterk, maar het ticket was binnen en Nederland ging eindelijk weer naar de Olympische Spelen! Voor het eerst in 20 jaar deden we weer mee! In 1996 behaalden de dames de vijfde plaats op dit mondiale toernooi, terwijl de heren zelfs, zoals bekend, olympisch kampioen werden.
Tijdens de Olympische Spelen in Rio behaalde de Guidetti-girls de halve finale, die tegen China gespeeld moest worden. China, de latere Olympisch kampioen, won die wedstrijd en in de zogenaamde troostfinale om het brons waren de Verenigde Staten te sterk en werd er dus net naast het brons gegrepen.
Een positieve noot is wel dat Lonneke Slöetjes in 2016 uitgeroepen werd tot de beste diagonaal van het OKT, van de World Grand Prix én van de Olympische Spelen. Een mooi lijstje, waar ze zeker trots op mag zijn.
Na het plotselinge vertrek van Giovanni Guidette nam zijn voormalige assistent Jamie Morrison het over en wonnen de dames wederom zilver op het Europees Kampioenschap in 2017 en eindigde het team als vierde op de Wereldkampioenschappen in 2018, de hoogste plaats die ze ooit hebben bereikt.
Maar daarna gaat het minder goed. Bondscoach Morrison besluit om de dames wat vrij te geven na het veel te drukke clubseizoen, champions league en allerlei andere toernooien (CEV-cup, nationale bekers, challenge cups, wk voor teams, world cup) en te gaan werken aan een bredere basis. De VNL wordt afwisselend gespeeld met de vaste bekende namen en andere talenten uit de eredivisie en de buitenlandse competities. De bedoeling was om een grote selectie klaar te stomen voor het EK en natuurlijk het aankomende OKT in Italië. Nederland speelde helaas een teleurstellend EK en de eerste kans op een olympisch ticket werd gemist door met 3-0 van Italië te verliezen. De herkansing om zich te kwalificeren voor de spelen in Japan was in Apeldoorn in januari 2020 en helaas ging het ook in Apeldoorn mis. Nadat Jamie Morrison werd ontslagen na het teleurstellende OKT en EK moest de interim bondscoach Giovanni Caprara de dames in eigen land naar de spelen zien te krijgen. Hij slaagde er zoals bekend niet in. Lonneke Slöetjes maakte na het verloren OKT het seizoen af bij Scandicci en ongemerkt was daarmee haar volleybalcarriere ook ten einde.
In een interview met de Nevobo zegt Lonneke:
“Het afgelopen jaar heb ik gezocht naar drijfveren en motieven om weer te gaan spelen. De kriebels om weer te gaan spelen kwamen echter niet. Ik merk dat ik veel energie haal uit andere dingen die op mijn pad komen en die ik kan leren, bijvoorbeeld op het gebied van mijn studie. Daarnaast wil ik ook graag bij mijn familie in de buurt zijn nu. Ik ben heel dankbaar voor alles wat ik heb mogen meemaken. De successen met Oranje en Vakifbank zullen mij altijd bijblijven. En natuurlijk ook de vele vriendschappen die ik aan het volleybal heb overgehouden. Het is helemaal goed zo.”
Maret Grothues reageert:
“Lonneke was echt een speelster van wereldklasse. Met haar samen hebben we veel hoogtepunten beleefd! Ze won onder andere de Champions League en het WK voor clubteams en werd vaak benoemd tot ‘Meest Waardevolle Speelster’ of ‘Beste Diagonaal’ van grote toernooien. Ondanks al deze successen is ze een van de meest bescheiden mensen die ik ken. Zowel binnen als buiten het veld is ze een zeer prettig persoon die altijd voor mensen klaarstaat. Het was een eer om naast haar in het veld te staan en we gaan haar missen. Ze kan terugkijken op een heel mooie, succesvolle carrière!”
En ook Giovanni Guidetti heeft er mooie woorden voor over:
“Toen ik startte als bondscoach bij het Nederlands team was Lonneke een grote verrassing voor mij. Ik had geen goed beeld van wie zij was en wat ze kon, totdat Gil (Ferrer Cutino, assistent-bondscoach een paar jaar geleden) mij riep en zei: kom eens kijken naar deze diagonaal, zij is ongelooflijk. Ik zag haar aanvallen en zei: wow, wie is dat? En vanaf dat moment wist ik meteen hoe belangrijk zij zou worden voor Oranje. Ik heb haar toen direct laten contracteren bij Vakifbank en dat was het begin van een geweldig verhaal.
In mijn carrière heb ik veel geweldige speelsters mogen coachen, maar ‘Lonny’ staat echt in de top van mijn lijst omdat ik nog nooit een speelster heb meegemaakt die zo geliefd was. De staf, de fans, haar teamgenoten, iedereen hield van haar. Ze kwam altijd vrolijk naar de training, werkte altijd hard en gaf altijd alles wat ze in zich had. Echt een geweldig voorbeeld en een geweldig persoon. Ze was een speelster met nog meer menselijke kwaliteiten dan volleybaltechnische kwaliteiten, en dat zegt veel over iemand die zoveel heeft bereikt.
Lonneke zit in mijn hart en in mijn herinneringen en ik gebruik haar als rolmodel en voorbeeld voor jonge talenten. Ze werd binnen korte tijd een van de beste diagonalen ter wereld en deed dat met een houding om te leren en om zichzelf constant te verbeteren.
Daarnaast was ze altijd bescheiden en dat maakt haar tot zo’n groot kampioen. Ze keek nooit om naar wat ze had bereikt, maar was iedere dag bezig om beter te worden. Dit is een les voor iedereen en dit maakt dat ze voor mij een plek krijgt tussen de meest excellente atleten waar ik ooit mee heb gewerkt.”
Tenslotte een reactie van Joop Alberda, technisch directeur van de Nevobo:
“Lonneke is een speelster die ambitie, verantwoordelijkheid en perfectionisme samenbracht en die zeldzame mix van eigenschappen maakt haar tot een bijzondere topsporter. Ze is altijd zeer bescheiden gebleven en ik vermoed dat ze zelf niet beseft hoe groot ze was als speelster. Haar bijdrage aan het Nederlandse volleybal wordt met grote letters bijgeschreven in de geschiedenis van onze sport. De Nevobo staat altijd voor haar klaar om haar te helpen nu ze aan een nieuwe fase in haar leven begint.”
Lonneke’s reis langs clubs:
2001-2005 VCV Varsseveld
2005-2009 Longa ’59 Lichtenvoorde
2009-2011 Pollux Oldenzaal
2011-2013 USC Münster
2013-2014 Unendo Yamamay Busto Arsizio
2014-2015 SSC Schwerin
2015-2019 Vakifbank Istanbul
2019-2020 Scandicci
Gewonnen prijzen:
2 x goud Champions League (2017 en 2018)
1 x zilver Champions League
2 x goud WK voor clubs (2017 en 2018)
1 x brons WK voor clubs
3 x goud Turkse league
2 x goud Turkse beker
Grote toernooien met Oranje (een samenvatting):
EK (2011, 2015, 2017, 2019)
WK (2014, 2018)
Olympische Spelen (2016)
World Cup (2019)
Gewonnen prijzen:
2 x zilver EK (2015 & 2017)
1 x brons World Grand Prix 2016
4e op Olympische Spelen 2016
4e op WK 2018
Eervolle vermeldingen:
Beste diagonaal Turkse competitie – seizoen 2015-2016
Beste diagonaal Olympische Spelen 2016
Beste diagonaal World Grand Prix 2016
Beste diagonaal Olympisch kwalificatietoernooi Tokio 2016
Beste diagonaal EK 2015 & 2017
Beste diagonaal Champions League 2017
2 x Ingrid Visser award
GOAT award Volleybalkrant.nl
MVP van de Bundesliga in Duitsland
Talent van het jaar Eredivisie Nederland
Bron: diverse bronnen, o.a. Nevobo, FIVB, CEV, diverse clubwebsites
VNL Council keurt “Secure bubble concept” goed voor de VNL van 2021
De Volleyball Nations League van 2021 zal dit jaar worden gehouden in een secure bubble concept om zo de veiligheid van de betrokken sporters en betrokkenen te kunnen garanderen. Ook wordt hiermee aan het oorspronkelijke format vastgehouden van dit grootse evenement.
Dit zogenaamde bubble concept komt overeen met hoe de meeste landelijke competities momenteel worden gehouden en zal de gezondheid van alle deelnemers (per gender) beschermen door de gehele VNL in slechts 1 land te houden. Door vervolgens veelvuldig op COVID-19 te testen wordt het risico op besmetting significant geminimaliseerd. De wedstrijden vinden weer in een round robin formaat plaats, net zoals dat de laatste jaren ook gebeurde, alleen dan nu zonder dat er gereisd hoeft te worden.
De FIVB zal onderhandelingen starten met geïnteresseerde landen, die het toernooi willen organiseren, zodat de gastlanden en het spelschema in februari kunnen worden gepubliceerd.
Vanwege de huidige COVID-19 pandemie en bijbehorende reisbeperkingen is het de FIVB er veel aan gelegen om internaionaal reizen zoveel mogelijk te beperken om zo een veilige status te creëeren en de gezondheid van alle deelnemers te waarborgen.
Afgelopen vrijdag 20 november werd de nieuwe bondscoach aan ons voorgesteld: Avital Selinger! We moeten eigenlijk zeggen: Avital is wéér aangesteld als bondscoach, want in de periode 2004-2011 was hij al de bondscoach van de dames. De oud-spelverdeler van het befaamde succesteam uit 1996 (Olympische spelen Atlanta) heeft een contract getekend t/m het WK Volleybal Vrouwen 2022, dat in ons eigen Nederland wordt georganiseerd.
De Nederlandse Volleybaldames hebben bijna 11 maanden zonder bondscoach gezeten, want nadat we het OKT in Italië met de toenmalige bondscoach Caprara verloren in Apeldoorn in januari van dit jaar, besloten de Nevobo en de Italiaan niet met elkaar verder te gaan. Vervolgens was er vanwege de COVID19 pandemie geen VNL of andere grote toernooien, zoals de Olympische Spelen en was de noodzaak er niet of nauwelijks om snel een nieuwe bondscoach aan te stellen. Juist omdat de druk er veel minder was, kon de bond goed om zich heen kijken en werd overeenstemming bereikt met de oud bondscoach Avital Selinger. Selinger was sowieso al sinds seizoen 2019/20 de hoofdcoach van het Talentteam Papendal en dus al in dienst van de Nevobo en met het oog op het WK, dat over anderhalf jaar wordt gespeeld, is het niet geheel onhandig om Selinger voor zowel de “oude garde” als het “aanstormend talent” te hebben staan. Avital zal beide functies gaan combineren.
Vandaag heeft de FIVB bekend gemaakt hoe de kwalificaties voor het WK Volleybal Vrouwen 2022 en het WK Volleybal Mannen 2022 worden beoordeeld. Er zal geen kwalificatietoernooi plaatsvinden, maar toekenning van de deelnemende teams zal op basis van de wereldranglijst zijn.
De wereldkampioenschappen vinden plaats in Nederland en Polen voor de vrouwen en in Rusland voor de mannen. De Nevobo is al geruime tijd druk in de weer met de organisatie van dit unieke evenement. Zo krijgt elk deelnemend land een dorp of stad aangewezen waar die locatie zich zal richten op de te ontvangen nationaliteit.
Per sexe zijn er 24 deelnemende teams aan het WK. Zoals altijd hebben de organiserende landen zich automatisch al gekwalificeerd voor deelname, net als de huidige wereldkampioenen (Servië bij de vrouwen en Polen bij de mannen).
Verder doen de twee beste teams per continent mee (bijvoorbeeld het EK van 2021). Nederland en Polen (vrouwen) en Rusland (mannen) tellen niet mee in die telling, dus bij de vrouwen kan dat betekenen dat de beste 4 landen meedoen, als Nederland en Polen de nummers 1 en 2 zouden worden.
Om de 24 deelnemende teams te completeren, kwalificeren de resterende 11 (vrouwen) of 12 (mannen) teams zich op basis van hun positie op de FIVB wereldranglijst. Deze stand op deze ranglijst van eind 2021 is doorslaggevend. Er worden dus geen specifieke WK-kwalificatietoernooien georganiseerd.
Anne Buijs zal komend seizoen uitkomen in Brazilië. Anne tekende een 1-jarig contract bij Dentil Praia Clube. De 28-jarige passer/loper werd in mei al in verband gebracht met de club waar ook haar vriendin Ana Carolina da Silva speelt, maar officieel was die transfer toen zeker nog niet. Het vorige seizoen speelde Anne bij het Thy in Turkije, maar omdat de Turkse competitie door corona nog niet officieel was afgerond, kon ze niet eerder mededelingen doen over haar vertrek bij Thy.
Zelf zegt ze over de overstap: “Ik ben erg blij met de kans om bij één van de sterkste clubteams van Brazilië te gaan spelen. Voordat vorig seizoen de play-offs begonnen, stond Dentil Praia Club bovenaan op de ranglijst. Ze hebben zich ook meerdere keren gekwalificeerd voor het WK voor clubteams. Onze coach is assistent bij het nationale team van Brazilië.”
Door corona vindt Anne de overstap ook best wel spannend: “Het heerst hier nog behoorlijk, dus de situatie is niet ideaal. Deze week zijn we ook pas begonnen met heel lichte trainingen. De meiden hier hebben al sinds het begin van corona niet meer gespeeld. Vijf maanden zonder volleybal, dat is niet niks.”
Anne Buijs speelde in 2016, na de Olympische Spelen, al eens een seizoen in Brazilië, bij Rexona Ades en daarna speelde ze bij Nilüfer Belediyespor in Turkije, daarna bij Saugella Team Monza in Italië en in 2019 maakte ze weer een overstap naar de Turkse competitie (Thy).
Eerder liet Buijs weten, na de Olympische Spelen van 2020 te willen gaan trouwen met haar nieuwe teamgenote Ana Carolina da Silva. Toen werd er echter nog vanuit gegaan dat de spelen dit jaar zouden plaatsvinden.
Anniek Siebring verruilt VFB Sühl komend seizoen voor een club in de Finse competitie. Ze een éénjarig contract getekend bij LP Viesti Salo, een club die zich in de laatste jaren steeds hoog wist te kwalificeren.
De uit het Drentse Sleen afkomstige 23-jarige Siebring kwam in Nederland uit voor Lycurgus en VC Sneek. Bij VC Sneek was Anniek erg succesvol in de Eredivisie. In 2018 koos ze voor nog een stap omhoog en vertrok ze naar de Duitse competitie. Ze tekende een contract bij VFB Sühl, waarmee ze de afgelopen twee seizoenen in de eerste Bundesliga speelde. Het afgelopen seizoen speelde ze daar samen met Hester Jasper, die dus nu naar Stuttart is vertrokken.
De toenmalige Nederlandse bondscoach Jamie Morrison had Anniek opgemerkt bij VFB Sühl en in de zomer van 2019 kreeg ze de kans om nog meer indruk te maken binnen Oranje. Ze maakte haar debuut in oranje in de Volleyball Nations League.
Hoewel Anniek het laatste seizoen nog vocht tegen degradatie, zal ze in Finland hoogstwaarschijnlijk voor het eremetaal gaan strijden. En hoewel de Finse competitie niet heel hoog aangeschreven staat, zal de Sleense passer-loper bij LP Salo wel de kans krijgen om uit te komen in de Champions League, mits ze de competitie winnend afsluiten. Heel veel kans zullen ze overigens niet maken in de Champions League, want in 2019/20 werd de poulefase afgesloten zonder ook maar een punt gewonnen te hebben.
